دکتر شیرین جوان‌گروه

متخصص بیماری‌های قلب و عروق

احیای قلبی ریوی در کودکان

نویسنده: دکتر شیرین جوان‌گروه

اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در email
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در print
احیای قلبی ریوی در کودکان

احیای قلبی ریوی در کودکان

احیای قلبی ریوی (CPR) روشی برای نجات جان افراد است که در بسیاری از مواقع اضطراری مانند حملهٔ قلبی یا غرق‌شدگی که در آن‌ها تنفس یا ضربان قلب فرد متوقف شده‌است، به‌کار می‌رود. انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند که CPR را با فشارهای سخت و سریع قفسهٔ سینه شروع کنید. این روش CPR را هم تماشاگران آموزش‌ندیده و هم نیروهای امدادی می‌توانند انجام دهند. تفاوت‌هایی در احیای قلبی ریوی در کودکان و احیای قلبی ریوی در بزرگسالان وجود دارد که امدادگر باید آن را به خوبی بداند.

چنانچه از انجام CPR می‌ترسید یا مطمئن نیستید که چگونه آن را به‌درستی انجام دهید، بدانید که تلاش کردن همیشه بهتر از هیچ کاری انجام ندادن است. تفاوت بین انجام دادن و هیچ کاری نکردن ممکن است زندگی یک نفر باشد.

روش انجام سی‌پی‌آر (CPR) در کودکان یک‌ساله تا سن بلوغ در اصل مشابه روش بزرگسالان است. به گفتهٔ انجمن قلب آمریکا انجام سی‌پی‌آر را نباید به تأخیر انداخت. انجمن قلب آمریکا همچنین موارد زیر را در مورد نحوهٔ انجام سی‌پی‌آر در کودکان توصیه می‌کند:

 

 

فشردن قفسهٔ سینه

اگر تنها هستید و بیهوش شدن کودک را ندیده‌اید، فشردن قفسهٔ سینه را به مدت دو دقیقه انجام دهید. سپس به‌سرعت با اورژانس محل خود تماس بگیرید و در صورت وجود، دستگاه AED (دستگاه شوک الکتریکی خارجی خودکار) را درخواست دهید.

اگر تنها هستید و بیهوش شدن کودک را دیده‌اید، ابتدا با اورژانس محل خود تماس بگیرید و سپس در صورت وجود، دستگاه AED را درخواست دهید و سی‌پی‌آر را شروع کنید. چنانچه شخص دیگری همراه شماست، از او بخواهید تا برای کمک تماس بگیرد و دستگاه AED را درخواست دهد و خود به انجام سی‌پی‌آر بپردازید.

۱. کودک را به پشت روی سطحی سفت قرار دهید.

۲. در کنار گردن و شانه‌های کودک زانو بزنید.

۳. دو دست (یا اگر کودک خیلی کوچک است تنها یک دست) خود را بر نیمهٔ پایینی استخوان جناغ سینهٔ کودک قرار دهید.

۴. با استفاده از قسمت پایینی کفِ یک یا هر دو دست، قفسهٔ سینه را حدود ۲ اینچ (تقریباً ۵ سانتی‌متر) اما نه بیشتر از ۲.۴ اینچ (تقریباً ۶ سانتی‌متر) به سمت پایین فشار دهید. فشارها باید قوی و سریع، ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در دقیقه باشند.

۵. چنانچه آموزشی برای سی‌پی‌آر ندیده‌اید، فشردن قفسهٔ سینه را تا هنگام حرکت کودک یا تا زمانی که کارکنان اورژانس پزشکی مسئولیت را برعهده بگیرند ادامه دهید. چنانچه دورهٔ سی‌پی‌آر را گذرانده‌اید، راه هوایی را باز کنید و تنفس مصنوعی را انجام دهید.

 

مقالات مرتبط:

 

باز کردن راه هوایی

در صورتی که در انجام سی‌پی‌آر مهارت دارید و قفسهٔ سینهٔ کودک را ۳۰ بار فشرده‌اید، راه هوایی کودک را با استفاده از مانور سر به عقب، چانه به بالا باز کنید.

  • کف دست خود را روی پیشانی کودک بگذارید و به‌آرامی سر او را به عقب متمایل کنید.
  • با دست دیگر، چانه را به‌آرامی به سمت بالا حرکت دهید تا راه هوایی باز شود.

 

 

تنفس مصنوعی

مراحل زیر را برای تنفس دهان‌به‌دهان کودک دنبال کنید.

۱. پس از انجام مانور سر به عقب و چانه به بالا برای باز کردن راه هوایی، سوراخ‌های بینی کودک را ببندید. سپس دهان کودک را با دهان خود به‌طور کامل بپوشانید.

۲. تنفس مصنوعی را به مدت یک ثانیه انجام دهید و ببینید که آیا قفسهٔ سینه او بالا می‌آید یا خیر. اگر بالا آمد، تنفس مصنوعی دوم را بدهید. اما اگر قفسهٔ سینه بالا نیامد، ابتدا مانور سر به عقب، چانه به بالا را تکرار کنید و سپس تنفس مصنوعی دوم را بدهید. مراقب باشید که تنفس‌های مصنوعی، بیش‌ازحد یا با نیروی بسیار زیاد انجام نشوند.

۳. پس از انجام دو تنفس مصنوعی، بلافاصله سیکل بعدی فشردن قفسهٔ سینه و تنفس مصنوعی را شروع کنید. نکته: چنانچه دو نفر برای انجام سی‌پی‌آر در دسترس هستند، هر دو دقیقه یک‌بار، یا در صورت خستگی فرد، زودتر، جای خود را عوض کنید و پس از هر ۱۵ بار فشار قفسهٔ سینه، یک تا دو تنفس مصنوعی بدهید.

۴. به‌محض دسترسی به دستگاه شوک الکتریکی خارجی خودکار (AED)، آن را به‌کار ببندید و دستورات را دنبال کنید. از پد مخصوص اطفال برای کودکان ۴ هفته به بالا تا ۸ سال استفاده کنید. چنانچه پد کودکان در دسترس نیست، از پد بزرگسالان استفاده کنید. یک شوک بدهید، سپس انجام سی‌پی‌آر را دوباره از سر بگیرید و پیش از دادن شوک دوم، فشردن قفسهٔ سینه را به مدت دو دقیقهٔ دیگر ادامه دهید. چنانچه دربارهٔ نحوهٔ استفاده از دستگاه AED آموزش ندیده‌اید، اپراتور فوریت‌های پزشکی ممکن است بتواند راهنمایی‌هایی را به شما ارائه دهد.

تا زمان حرکت کودک یا رسیدن کمک، به انجام سی‌پی‌آر ادامه دهید.

 

 

انجام سی‌پی‌آر در نوزادان ۴ هفته به بالا

ایست قلبی در نوزادان معمولاً به دلیل کمبود اکسیژن (مانند حالت خفگی) اتفاق می‌افتد. چنانچه می‌دانید که نوزاد دچار انسداد راه هوایی شده‌است، کمک‌های اولیه برای خفگی را دنبال کنید. اما اگر نمی‌دانید که چرا نوزاد نفس نمی‌کشد، سی‌پی‌آر را انجام دهید.

 

ابتدا وضعیت را ارزیابی کنید. نوزاد را لمس کنید و منتظر واکنشی مانند حرکت باشید. نوزاد را تکان ندهید.

چنانچه واکنشی دریافت نشد، با اورژانس محل خود تماس بگیرید، سپس فوراً سی‌پی‌آر را شروع کنید.

مراحل فشردن قفسهٔ سینه، باز کردن راه هوایی و تنفس مصنوعی را در نوزادان زیر یک سال (به جز اطفال تازه‌متولدشده که شامل نوزادان ۱ تا ۴ هفته می‌شود) دنبال کنید:

اگر بیهوش شدن نوزاد را دیده‌اید، پیش از شروع سی‌پی‌آر، دستگاه AED را در صورت وجود درخواست دهید. چنانچه شخص دیگری همراه شماست، از او بخواهید تا فوراً برای کمک تماس بگیرد و دستگاه AED را درخواست دهد و خود در کنار نوزاد بمانید و سی‌پی‌آر را انجام دهید.

 

 

فشردن قفسهٔ سینه

یکی از تفاوت‌های احیای قلبی ریوی در کودکان با احیای قلبی ریوی در بزرگسالان شکل فشردن قفسه سینه است.

۱. کودک را به پشت روی سطحی صاف و محکم همچون میز یا زمین قرار دهید.

۲. تصور کنید که خطی افقی میان نوک سینه‌های کودک کشیده شده‌است. دو انگشت یک دست را درست زیر این خط، در مرکز قفسهٔ سینه قرار دهید.

۳. قفسهٔ سینه را حدود ۱.۵ اینچ (تقریباً ۴ سانتی‌متر) به‌آرامی به سمت پایین فشار دهید.

۴. درحالی‌که با ریتم نسبتاً سریع قفسهٔ سینه را فشار می‌دهید، با صدای بلند بشمارید. سرعت فشارها باید ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در دقیقه باشد، درست مانند زمانی که سی‌پی‌آر را در افراد بزرگسال انجام می‌دهید.

 

 

باز کردن راه هوایی

پس از ۳۰ بار فشردن قفسهٔ سینه، سر را به‌آرامی به عقب حرکت دهید و با یک دست چانه را به سمت بالا متمایل کنید و با دست دیگر پیشانی را به سمت پایین فشار دهید.

 

 

تنفس مصنوعی

۱. دهان و بینی کودک را با دهان خود بپوشانید.

۲. برای انجام دو تنفس مصنوعی آماده شوید. از قدرت گونه‌های خود برای وارد کردن ملایم هوا به دهان نوزاد (به‌جای نفس‌های عمیق از ریه‌ها) استفاده کنید. تنفس مصنوعی اول را به مدت یک ثانیه انجام دهید و ببینید که آیا قفسهٔ سینهٔ نوزاد بالا می‌آید یا خیر. اگر بالا آمد، تنفس مصنوعی دوم را بدهید. اما اگر قفسهٔ سینه بالا نیامد، مانور سر به عقب، چانه به بالا را تکرار کنید و سپس تنفس مصنوعی دوم را بدهید.

۳. چنانچه قفسهٔ سینهٔ نوزاد همچنان بالا نیامد، فشردن قفسهٔ سینه را ادامه دهید.

۴. پس از هر ۳۰ بار فشردنِ قفسهٔ سینه، دو تنفس مصنوعی بدهید. اگر دو نفر در حال انجام CPR هستند، پس از هر ۱۵ بار فشردن قفسهٔ سینه، یک تا دو تنفس مصنوعی بدهید.

۵. تا زمان بروز علائم حیات یا رسیدن کادر پزشکی، به انجام سی‌پی‌آر ادامه دهید.

 

 

منبع:

احیای قلبی ریوی در کودکان / احیای قلبی ریوی در کودکان