علائم نارسایی قلبی چیست؟
مقالات مرتبط:
نارسایی قلبی چیست؟
نارسایی قلبی بیماری‌ای مزمن و پیش‌رونده است که در آن ماهیچهٔ قلب قادر به پمپاژ خونِ کافی برای تأمین نیاز بدن به خون و اکسیژن نیست. به‌طورکلی قلب نمی‌تواند از عهدهٔ حجم کاری خود برآید.
در ابتدا قلب تلاش می‌کند این مشکل را با روش‌های زیر جبران کند:
- بزرگ شدن. قلب دچار کشش می‌شود تا شدیدتر منقبض شود و به تقاضای پمپاژ خونِ بیشتر پاسخ دهد. با گذشت زمان این امر باعث بزرگ شدن قلب می‌شود.
- ایجاد تودهٔ عضلانی بیشتر. افزایش تودهٔ عضلانی به این دلیل است که سلول‌های منقبض‌شوندهٔ قلب بزرگ‌تر می‌شوند. این امر به قلب اجازه می‌دهد که حداقل در ابتدا قوی‌تر پمپاژ کند.
- پمپاژ سریع‌تر. این کار به افزایش برون‌ده قلب کمک می‌کند.
بدن نیز می‌کوشد که مشکل را به روش‌های دیگری جبران کند:
- رگ‌های خونی برای حفظ فشارخون باریک می‌شوند و سعی می‌کنند کاهش نیروی قلب را جبران کنند.
- بدن مسیر خون را از بافت‌ها و اندام‌های کمتر مهم (مانند کلیه‌ها)، به سمت قلب و مغز تغییر می‌دهد.
این اقدامات موقت مشکل نارسایی قلبی را پنهان کرده، اما آن را حل نمی‌کنند. نارسایی قلبی ادامه می‌یابد و بدتر می‌شود تا اینکه این فرایندهای جبران‌کننده کارایی خود را از دست می‌دهند.
در نهایت قلب و بدن نمی‌توانند این وضعیت را تحمل کنند و فرد دچار خستگی، مشکلات تنفسی یا علائم دیگری می‌شود که معمولاً باعث مراجعهٔ او به پزشک می‌شوند.
مکانیسم‌های جبرانی بدن این موضوع را توضیح می‌دهند که چرا برخی از افراد ممکن است تا سال‌ها پس از شروع زوال قلب از وضعیت خود آگاه نشوند (این موضوع همچنین دلیل خوبی برای معاینهٔ منظم پزشکی است).
نارسایی قلبی ممکن است سمت چپ، سمت راست یا هر دو طرف قلب را درگیر کند. با این حال معمولاً ابتدا سمت چپ را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
علائم نارسایی قلبی
علائم اصلی نارسایی قلبی عبارت‌اند از:
- تنگی نفس پس از فعالیت یا در حال استراحت
- احساس خستگی در بیشتر مواقع و طاقت‌فرسا بودن ورزش
- تورم در مچ و قسمت بالایی پا
همچنین برخی افراد علائم دیگری مانند سرفهٔ مزمن، تپش سریع قلب و سرگیجه را تجربه می‌کنند.
علائم ممکن است به‌سرعت (نارسایی حاد قلبی) یا به‌تدریج در طول هفته‌ها یا ماه‌ها (نارسایی مزمن قلبی) ایجاد شوند.
زمان مناسب برای دریافت مشاورهٔ پزشکی
چنانچه علائم نارسایی قلبی، مزمن یا در حال بدتر شدن‌اند به پزشک عمومی مراجعه کنید.
چنانچه علائم ناگهانی یا بسیار شدید داشتید، دراسرع‌وقت برای فرستادن آمبولانس با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیک‌ترین بیمارستان مراجعه کنید.
تعدادی از آزمایش‌ها ممکن است برای کمک به بررسی کیفیت عملکرد قلب استفاده شوند، از جمله آزمایش‌های خون، نوار قلب و اکوکاردیوگرام.
علل نارسایی قلبی
نارسایی قلبی اغلب نتیجهٔ تعدادی از مشکلات است که به‌طور هم‌زمان بر قلب تأثیر می‌گذارند.
بیماری‌هایی که ممکن است منجر به نارسایی قلبی شوند عبارت‌اند از:
- بیماری کرونری قلب. شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند با مواد چرب مسدود می‌شوند (تصلب شرایین) که ممکن است باعث آنژین یا حملهٔ قلبی شود.
- فشارخون بالا. این بیماری فشار بیشتری را بر قلب وارد می‌کند که در طول زمان ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود.
- کاردیومیوپاتی. بیماری‌هایی که بر ماهیچهٔ قلب تأثیر می‌گذارند.
- مشکلات ریتم قلب (آریتمی)، مانند فیبریلاسیون دهلیزی.
- آسیب یا سایر مشکلات مربوط به دریچه‌های قلب.
- بیماری مادرزادی قلب. نقایص مادرزادی که بر عملکرد طبیعی قلب تأثیر می‌گذارند.
گاهی اوقات کم‌خونی، نوشیدن الکل زیاد، تیروئید پرکار یا فشارخون ریوی نیز ممکن است منجر به نارسایی قلبی شوند.
درمان نارسایی قلبی
درمان نارسایی قلبی معمولاً با هدف کنترل علائم تا حد امکان و آهسته کردن پیشرفت بیماری انجام می‌گیرد.
درمان‌های رایج عبارت‌اند از:
- تغییر سبک زندگی. از جمله داشتن رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و ترک سیگار.
- دارو. طیف وسیعی از داروها ممکن است مفید باشند؛ بسیاری از افراد نیاز به مصرف ۲ یا ۳ نوع مختلف دارند.
- دستگاه‌هایی که در قفسهٔ سینه گذاشته می‌شوند. این دستگاه‌ها به کنترل ریتم قلب کمک می‌کنند.
- جراحی. مانند عمل بای‌پس یا پیوند قلب.
درمان معمولاً تا آخر عمر موردنیاز خواهد بود.
درمان زمانی ممکن است که نارسایی قلبی علتی قابل‌درمان داشته باشد. برای نمونه، چنانچه دریچه‌های قلب شما آسیب دیده‌اند، تعویض یا ترمیم آن‌ها ممکن است این بیماری را درمان کند.
چشم‌انداز نارسایی قلبی
نارسایی قلبی بیماری‌ای جدی و درازمدت است که معمولاً به‌تدریج در طول زمان بدتر می‌شود.
این بیماری ممکن است فعالیت‌هایی را که می‌توانید انجام دهید به‌شدت محدود کند و در نهایت اغلب کشنده است.
اما گفتن اینکه این بیماری چگونه به صورت فردی پیشرفت می‌کند بسیار دشوار است.
این بیماری بسیار غیرقابل‌پیش‌بینی است. وضعیت بسیاری از افراد سال‌ها پایدار می‌ماند، درحالی‌که در برخی موارد ممکن است به‌سرعت بدتر شود.
منبع:
