آنژین صدری چیست؟
آنژین نوعی درد یا ناراحتی در قفسهٔ سینه و نشانه‌ای از یک مشکل زمینه‌ای قلبی (معمولاً بیماری شریان کرونر) است.
نکات مهم
- آنژین درد یا ناراحتی موقت در قفسهٔ سینه است و هنگامی اتفاق می‌افتد که قلب، خون و اکسیژن کافی دریافت نمی‌کند.
- آنژین ممکن است نشانه‌ای از بیماری شریان کرونر قلب باشد.
- مراجعه به پزشک و درمان مناسب آنژین از اهمیت بالایی برخوردار است.
- چنانچه علائم آنژین بیش از ده دقیقه به طول انجامید، شدید بود یا بدتر شد، با اورژانس تماس بگیرید.
بیماری کرونری قلب هنگامی اتفاق می‌افتد که شریان کرونر که خون را به قلب می‌رساند، دچار تنگی شود. این امر معمولاً به دلیل تجمع پلاک رخ می‌دهد. پلاک از چربی، کلسترول و مواد دیگری ساخته شده‌است و می‌تواند جریان خون و تأمین اکسیژن لازم به ماهیچهٔ قلب را کاهش دهد.
مقالات مرتبط:
علائم و نشانه‌های آنژین
درد یا ناراحتی حاصل از آنژین ممکن است به‌صورت سنگینی، فشار، تنگی یا فشردگی در قفسهٔ سینه احساس شود. افراد مختلف آنژین را به روش‌های مختلفی تجربه می‌کنند. علائم ممکن است خفیف یا شدید باشند. برخی از افراد مبتلا به آنژین احساس ناراحتی در قفسهٔ سینه می‌کنند، اما دردی ندارند. اگرچه آنژین بسیار شایع است، اما تشخیص آن از انواع دیگرِ درد قفسهٔ سینه، مانند سوءهاضمه، دشوار است.
آنژین ممکن است متوقف و دوباره شروع شود و دوره‌های آنژین از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد. آنژین اغلب هنگامی اتفاق می‌افتد که قلب سخت‌تر از حد معمول کار می‌کند، برای نمونه در هنگام فعالیت سنگین بدنی، استرس عاطفی یا پس از یک وعدهٔ غذایی سنگین. در این شرایط، قلب به خونِ غنی از اکسیژنِ بیشتری نسبت به آنچه شریان‌های باریک‌شده تأمین می‌کنند نیاز دارد.
در صورت وقوع آنژین چه باید کرد؟
به‌محض احساس علائم آنژین باید اقدامات مختلفی را انجام دهید که عبارت‌اند از:
۱. کار یا فعالیت خود را فوراً متوقف سازید و استراحت کنید.
۲. داروی خود را مصرف کنید. چنانچه استراحت علائم شما را کاهش نداد، یک دوز از داروی آنژین را مصرف کنید. پیش از مصرف دارو بنشینید یا دراز بکشید، زیرا ممکن است باعث سرگیجهٔ شما شود. کمترین دوزی را که به طور معمول مصرف می‌کنید (برای نمونه یک قرص کامل، نصف یا حتی یک‌چهارم) استفاده نمایید.
- اسپری: یک بار در زیر زبان
- قرص: زیر زبان خود قرار دهید اما آن را قورت ندهید. هنگامی که علائم متوقف شد، آنچه را که از قرص باقی مانده‌است بیرون بریزید.
۳. پنج دقیقه صبر کنید. در صورت ادامهٔ آنژین، دوز دیگری از دارو را مصرف کنید.
۴. پنج دقیقهٔ دیگر صبر کنید.
۵. احساس خود را به کسی بگویید، یا با یکی از خویشاوندان یا دوستان خود تماس بگیرید.
۶. در صورت داشتن علائم زیر با اورژانس تماس بگیرید:
- چنانچه آنژین در عرض ۱۰ دقیقه‌ای که صبر کرده‌اید به طور کامل تسکین نیافت،
- یا شدید بود،
- یا به‌سرعت بدتر شد.
آمبولانس درخواست دهید و تلفن را قطع نکنید، سپس منتظر راهنمایی اپراتور باشید.
آیا آنژین همان حملهٔ قلبی است؟
خیر، آنژین همان حملهٔ قلبی نیست. آنژین به طور معمول باعث هیچ‌گونه آسیب دائمی به ماهیچهٔ قلب نمی‌شود. درد اغلب با استراحت یا مصرف دارو از بین می‌رود. چنانچه آنژین در هنگام استراحت اتفاق افتاد، این امر نشانه‌ای از بدتر شدن وضعیت است و باید به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
عوامل خطرساز آنژین
علت وقوع آنژین و حملهٔ قلبی معمولاً بیماری شریان کرونر است که موارد زیر از جمله عوامل خطرساز آن به شمار می‌آیند.
عوامل خطرسازی که نمی‌توان آن‌ها را تغییر داد:
- سابقهٔ خانوادگی ابتلا به بیماری شریان کرونر
- پیری
- مرد بودن
- دوران پس از یائسگی
- پیشینهٔ قومی، افراد با پیشینهٔ قومی خاص، از جمله بومیان استرالیا و ساکنان جزیرهٔ تنگه تورس، در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری شریان کرونر قرار دارند.
عوامل خطرسازی که می‌توان آن‌ها را تغییر داد:
- رژیم غذایی ناسالم
- نداشتن فعالیت بدنی
- اضافه‌وزن یا چاقی
- سیگار کشیدن، چه خود سیگار بکشید چه در معرض دود دست دوم سیگار باشید.
- مصرف بیش‌از حد الکل
- دیابت
- فشارخون بالا
- کلسترول بالا
- نداشتن حمایت اجتماعی مناسب
چگونه می‌توان از ابتلا به آنژین جلوگیری کرد؟
پنج راه ساده برای حفظ سلامت قلب و جلوگیری از بیماری شریان کرونر و آنژین عبارت‌اند از:
۱. یک رژیم غذایی سالم برای قلب داشته باشید و وزن سالم خود را حفظ کنید.
۲. زمان بیشتری را صرف فعالیت بدنی کنید.
۳. سیگار نکشید.
۴ و ۵. سطح کلسترول و فشارخون خود را کنترل کنید.
آنژین چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص آنژین، پزشک علائم شما را بررسی می‌کند، در مورد سابقهٔ خانوادگی ابتلا به بیماری قلبی می‌پرسد و معاینه‌ای بدنی را انجام می‌دهد. پزشک ممکن است از شما بخواهد که آزمایش‌هایی را انجام دهید، از جمله:
- آزمایش‌های خون. این آزمایش‌ها سطح کلسترول و سایر علائم بیماری قلبی را اندازه‌گیری می‌کنند.
- آزمایش نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام (ECG). این آزمایش سیگنال‌های الکتریکی قلب را اندازه‌گیری می‌کند و نشان می‌دهد که آیا جریان خون در قلب کاهش یافته‌است یا خیر.
- تست استرس. این تست با استفاده از ورزش باعث می‌شود که قلب سخت‌تر کار کند. این تست می‌تواند باعث ایجاد و تشخیص آنژین شود.
همچنین ممکن است آنژیوگرافی یا آزمایش‌های دیگری برای بررسی تنگی شریان‌های قلب انجام شود.
آنژین چگونه درمان می‌شود؟
درمان آنژین باعث کاهش فراوانی و شدت علائم می‌شود. همچنین با درمان سایر بیماری‌های زمینه‌ای، خطر حملهٔ قلبی را کاهش می‌دهد. گزینه‌های درمان آنژین عبارت‌اند از:
تغییر سبک زندگی
تغییر در شیوهٔ زندگی، مانند پنج راهی که در بالا ذکر شد، به جلوگیری از وقوع دوره‌های آنژین کمک می‌کند.
درک بهتر محرک‌های آنژین
با مشاهدهٔ الگوی زمانی و فعالیت‌هایی که باعث شروع علائم آنژین می‌شوند، می‌توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:
- محدودیت‌های فعالیت بدنی
- پرهیز از وعده‌های غذایی سنگین
- دوری از استرس
- محدود کردن مصرف الکل.
استفاده از نیترات و داروهای دیگر
داروهای نیترات (برای نمونه، گلیسریل تری نیترات یا GTN) جریان خون به قلب را افزایش می‌دهند. این داروها به‌صورت اسپری یا قرص حل‌شدنی در دسترس‌اند. برخی از داروهای نیترات برای تسکین آنژین استفاده می‌شوند، درحالی‌که برخی دیگر روزانه و به‌عنوان اقدامی پیشگیرانه و کنترل‌کننده مصرف می‌شوند. در صورت ابتلا به بیماری شریان کرونر، ممکن است داروهای دیگری برای کاهش خطر دچار شدن به حملهٔ قلبی یا سایر عوارض تجویز شود.
جراحی
بسته به وضعیت شریان‌های کرونر، پزشک ممکن است مداخلهٔ کرونری از راه پوست (آنژیوپلاستی، استنت‌گذاری) یا جراحی بای‌پس عروق کرونر را توصیه کند. این روش‌ها در افزایش جریان خون به قلب مؤثراند.
زندگی با آنژین
آنژین یک بیماری نیست. با مدیریت آنژین به‌وسیلهٔ داروها و تغییر سبک زندگی، می‌توانید زندگی طولانی و فعالی را داشته باشید. مهم است که آنژین توسط پزشک بررسی شود تا خطر دچار شدن به عوارضی مانند حملهٔ قلبی کاهش یابد.
منبع:
