دکتر شیرین جوان‌گروه

متخصص بیماری‌های قلب و عروق

پت اسکن قلب چیست؟

نویسنده: دکتر شیرین جوان‌گروه

اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در email
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در print
پت اسکن قلب چیست؟

پت اسکن قلب چیست؟

اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون از قلب یا به اختصار پت اسکن قلب (PET) یک آزمایش تصویربرداری است که از رنگ تخصصی استفاده می‌کند تا به پزشک اجازه دهد مشکلات قلب را مشاهده کند.

این رنگ حاوی ردیاب‌های رادیواکتیو است که روی نواحی‌ای از قلب که ممکن است آسیب‌دیده یا مشکل‌دار باشند متمرکز می‌شوند. با استفاده از یک اسکنر پت، پزشک می‌تواند این مناطق نگران‌کننده را تشخیص دهد.

پت اسکن قلب فرایندی سرپایی است، به این معنی که مجبور نیستید شب را در بیمارستان بمانید و معمولاً یک‌روزه است.

 

 

چرا پت اسکن قلب انجام می‌شود؟

در صورت مشاهدهٔ علائم ناراحتی قلبی، پزشک ممکن است پت اسکن قلب را تجویز کند. علائم ناراحتی قلبی عبارت‌اند از:

  • ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
  • درد در قفسهٔ سینه
  • سفتی در قفسهٔ سینه
  • مشکل در تنفس
  • ضعف
  • تعریق زیاد

 

درصورتی‌که سایر آزمایش‌های قلب، مانند اکوکاردیوگرام (ECG) یا تست استرس قلبی، اطلاعات کافی را در اختیار پزشک قرار ندهند، ممکن است پزشک پت اسکن قلب را تجویز کند. پت اسکن قلب همچنین می‌تواند برای ردیابی اثربخشی درمان‌های بیماری قلبی استفاده شود.

 

 

خطرات پت اسکن قلب چیست؟

هرچند در این اسکن از ردیاب‌های رادیواکتیو استفاده می‌شود، اما قرارگرفتن در معرض آن برای شما حداقل است. طبق گفتهٔ دانشکدهٔ آمریکایی شبکهٔ تصویربرداری رادیولوژی، سطح قرارگرفتن در معرض آن‌قدر پایین است که نمی‌تواند بر فرایندهای طبیعی بدن شما تأثیر بگذارد و به‌عنوان خطری بزرگ در نظر گرفته نمی‌شود.

 

سایر خطرات پت اسکن قلب عبارت‌اند از:

  • احساس ناراحتی در صورت ابتلا به کلاستروفوبیا (تنگناهراسی)
  • درد خفیف سوزن
  • درد عضلانی ناشی از درازکشیدن روی میز سخت

 

مزایای این آزمایش بسیار بیشتر از خطرات کم آن است.

بااین‌حال، اشعه ممکن است برای جنین یا نوزاد مضر باشد. اگر مشکوک به بارداری یا در حال شیردهی هستید، پزشک شما ممکن است شکل دیگری از آزمایش را توصیه کند.

 

 

چگونه برای پت اسکن قلب آماده شویم؟

پزشک دستورالعمل‌های کاملی را در مورد آماده‌شدن برای پت اسکن قلب به شما ارائه می‌دهد. در مورد داروهایی که ممکن است مصرف کنید، چه داروهای تجویزی، بدون نسخه یا حتی مکمل‌های غذایی، به پزشک خود اطلاع دهید.

ممکن است به شما دستور داده شود که تا هشت ساعت پیش از عمل چیزی نخورید. بااین‌حال، می‌توانید آب بنوشید.

اگر باردار هستید، فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید یا در حال شیردهی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. این آزمایش ممکن است برای جنین یا نوزاد شما ناامن باشد.

همچنین باید به پزشک خود در مورد هر گونه شرایط پزشکی‌ای که دارید اطلاع دهید. برای نمونه، اگر دیابت دارید، ممکن است به دستورالعمل‌های خاصی برای آزمایش نیاز داشته باشید، زیرا ناشتا بودن می‌تواند بر سطح قند خون شما تأثیر بگذارد.

بلافاصله پیش از آزمایش، ممکن است از شما خواسته شود که لباس بیمارستان را بپوشید و تمام جواهرات خود را دربیاورید.

 

 

روش انجام پت اسکن قلب چگونه است؟

ابتدا روی یک صندلی می‌نشینید. سپس تکنسین سوزنی را در بازوی شما قرار می‌دهد. از طریق آن، رنگی مخصوص با ردیاب‌های رادیواکتیو به رگ‌های شما تزریق می‌شود. بدن برای جذب ردیاب‌ها به زمان نیاز دارد، بنابراین باید حدود یک ساعت صبر کرد. در طول این مدت، تکنسین الکترودهای الکتروکاردیوگرام (ECG) را به قفسهٔ سینه شما وصل می‌کند تا ضربان قلب شما نیز کنترل شود.

سپس اسکن شروع می‌شود که شامل درازکشیدن روی یک میز باریک و متصل به دستگاه پت است. میز به‌آرامی به داخل دستگاه می‌رود. در طول اسکن باید تاحدامکان ثابت بمانید. در زمان‌های خاصی، تکنسین به شما می‌گوید که بی‌حرکت بمانید تا واضح‌ترین عکس‌ها گرفته شود.

پس از اینکه تصاویر صحیح در رایانه ذخیره شدند، می‌توانید از دستگاه خارج شوید. سپس تکنسین الکترودها را خارج می‌کند و آزمایش به پایان می‌رسد.

 

 

پس از پت اسکن قلب چه اتفاقی می‌افتد؟

خوب است که پس از آزمایش مایعات زیادی بنوشید تا ردیاب‌ها از بدن شما خارج شوند. تمام ردیاب‌ها به‌طورطبیعی پس از دو روز از بدن شما خارج می‌شوند.

یک متخصص آموزش‌دیده تصاویر را تفسیر می‌کند و اطلاعات را با پزشک شما در میان می‌گذارد. سپس پزشک نتایج را در قرار ملاقات بعدی با شما بررسی خواهد کرد.

 

 

چه مواردی را می‌توان با پت اسکن قلب تشخیص داد؟

پت اسکن قلب تصویری دقیق از قلب شما را به پزشک ارائه می‌دهد. این به آن‌ها اجازه می‌دهد تا ببینند کدام نواحی قلب دچار کاهش جریان خون می‌شوند و کدام مناطق آسیب‌دیده یا حاوی بافت اسکار هستند.

 

بیماری عروق کرونر (CAD)

با استفاده از تصاویر، پزشک شما ممکن است بیماری عروق کرونر (CAD) را تشخیص دهد. این بدان معناست که شریان‌هایی که خون و اکسیژن را به قلب شما می‌رسانند، سفت، باریک یا مسدود شده‌اند. سپس ممکن است آنژیوپلاستی یا قراردادن استنت برای گشادشدن شریان و رفع هرگونه تنگی را پیشنهاد کند.

آنژیوپلاستی شامل قراردادن کاتتری نازک (لوله‌ای نرم) با یک بالون در نوک آن از طریق رگ خونی است تا زمانی که به شریان باریک و مسدودشده برسد. هنگامی که کاتتر در محل موردنظر قرار گرفت، پزشک بالون را باد می‌کند. این بالون پلاک (علت انسداد) را به دیوارهٔ شریان فشار می‌دهد. سپس خون می‌تواند به‌آرامی از طریق شریان جریان یابد.

در موارد جدی‌ترِ بیماری عروق کرونر، جراحی بای‌پس عروق کرونر تجویز می‌شود. این جراحی شامل اتصال بخشی از ورید ساق پا یا شریان قفسهٔ سینه یا مچ دست به شریان کرونری بالا و زیر ناحیهٔ باریک یا مسدودشده است. این ورید یا شریان تازه متصل‌شده به خون اجازه می‌دهد تا شریان آسیب‌دیده را دور بزند.

 

نارسایی قلبی

نارسایی قلبی زمانی تشخیص داده می‌شود که قلب دیگر قادر به تأمین خون کافی برای بدن نباشد که علت آن اغلب بیماری شدید عروق کرونر است.

 

نارسایی قلبی همچنین می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

  • کاردیومیوپاتی
  • بیماری قلبی مادرزادی
  • حملهٔ قلبی
  • بیماری دریچهٔ قلب
  • ریتم غیرطبیعی قلب (آریتمی)
  • بیماری‌هایی مانند آمفیزم، پرکاری یا کم‌کاری تیروئید یا کم‌خونی

 

در مورد نارسایی قلبی، پزشک ممکن است دارو تجویز کند یا دستور جراحی بدهد. او ممکن است آنژیوپلاستی، جراحی بای‌پس عروق کرونر یا جراحی دریچهٔ قلب را انجام دهد. پزشک همچنین ممکن است بخواهد ضربان‌ساز یا دفیبریلاتور جاگذاری کند که دستگاه‌هایی هستند که ضربان قلب را منظم نگه می‌دارند.

بسته به نتایج شما، پزشک ممکن است در مورد آزمایش‌ها و درمان‌ها بیشتر با شما صحبت کند.

 

 

منبع: