فشارخون بالا خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می‌دهد. انواع روش‌های درمانی می‌توانند به شما در مدیریت فشارخون کمک کنند، از جمله تغییر سبک زندگی و داروها.
درمان فشارخون بالا معمولاً شامل ترکیبی از داروها و تغییرات سبک زندگی است. هدف این است که فشارخون خود را به محدودهٔ مطلوب خود برسانید.
افزایش فشارخون لزوماً خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش نمی‌دهد. اما بدون توجه، می‌تواند به فشارخون بالا تبدیل شود – که قطعاً احتمال خطر را افزایش می‌دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تغییرات سبک زندگی و گزینه‌های دارویی برای فشارخون بالا، ادامهٔ مطلب را بخوانید.
تغییر سبک زندگی برای فشارخون بالا
سبک زندگی سالم اولین خط دفاعی در برابر فشارخون بالا است. عاداتی که به مدیریت فشارخون کمک می‌کنند عبارت‌اند از:
- رژیم غذایی متعادل: داشتن یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و متعادل می‌تواند به مدیریت فشارخون و بهبود سلامت کمک کند. ممکن است بخواهید رژیم DASH را امتحان کنید که مخفف عبارت Dietary Approaches to Stop Hypertension است. میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، گوشت بدون چربی، آجیل و حبوبات را در اولویت قرار می‌دهد.
- فعالیت بدنی: فعال ماندن با ورزش منظم قلبی عروقی برای قلب شما مفید است. 150 دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته را هدف قرار دهید.
- وزن متوسط: حفظ وزن متوسط می‌تواند فشارخون شما را بهبود بخشد.
- پرهیز از الکل: از مصرف الکل خودداری کنید.
- پرهیز از سیگارکشیدن: می‌توانید با اجتناب از دود سیگار و ترک سیگار در صورت لزوم، فشارخون خود را بهبود بخشید.
- مدیریت استرس: استرس می‌تواند فشارخون شما را بالا ببرد، بنابراین تا جایی که می‌توانید برای مدیریت استرس اقدام کنید. می‌توانید تنفس هدایت‌شده، مدیتیشن، یوگا یا صحبت با یک درمانگر را امتحان کنید.
- کاهش مصرف نمک: خوردن بیش‌از حد سدیم می‌تواند فشارخون شما را افزایش دهد، بنابراین سعی کنید نمک کمتری مصرف کنید. هدف این است که بیش از 2300 میلی‌گرم در روز دریافت نکنید.
داروهای فشارخون بالا
برخی افراد متوجه می‌شوند که تغییر سبک زندگی به‌تنهایی برای مدیریت فشارخون بالا کافی نیست. در این موارد، بسیاری از انواع داروهای فشارخون با اثر متفاوت می‌توانند کمک کنند.
برای برخی افراد، ممکن است ترکیبی از دو یا چند دارو برای مدیریت فشارخون موردنیاز باشد. پزشک شما می‌تواند پروتکل دارویی مناسب را برای شما توصیه کند.
داروهای فشارخون بالا را می‌توان بر اساس نحوهٔ عملکردشان به دسته‌های فهرست‌شده در زیر تقسیم کرد. داروهای موجود در هر بخش فقط نمونه‌ای از موارد موجود هستند.
دیورتیک‌ها
دیورتیک‌ها که گاهی اوقات به آن‌ها قرص آب می‌گویند، به کلیه‌ها کمک می‌کند تا از شر آب و نمک اضافی خلاص شوند. این باعث کاهش حجم خونی می‌شود که باید از رگ‌های خونی عبور کند و در نتیجه فشارخون کاهش می‌یابد.
چهار نوع اصلی از دیورتیک‌ها وجود دارد که با نحوهٔ عملکردشان تعریف می‌شوند. آن‌ها عبارت‌اند از:
- دیورتیک‌های تیازیدی (کلرتالیدون، میکروزید، دیوریل)
- دیورتیک‌های نگهدارنده پتاسیم (آمیلوراید، آلداکتون، دیرنیوم)
- دیورتیک‌های لوپ (بومتانید، فوروزماید)
- دیورتیک‌های ترکیبی که شامل بیش از یک‌گونه است که با هم استفاده می‌شوند
دیورتیک‌ها در گروه تیازیدی معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به سایرین دارند، به‌ویژه زمانی که در دوزهای پایین مصرف شوند. اگر در مراحل اولیه فشارخون بالا قرار دارید، دوزهای پایین‌تر توصیه می‌شود.
مسدودکننده‌های بتا
بتابلوکرها به قلب کمک می‌کنند تا با سرعت و نیروی کمتری بتپد. قلب با هر ضربان، خون کمتری را از طریق رگ‌های خونی پمپ می‌کند، بنابراین فشارخون کاهش می‌یابد. برخی از نمونه‌های مسدودکننده‌های بتا عبارت‌اند از:
- آتنولول (تنوریم)
- پروپرانولول (ایندرال)
- متوپرولول تارتارات (لوپرسور)
- متوپرولول سوکسینات (Toprol-XL)
- کارودیلول (کورگ)
مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین ۲ (ARBs)
ARBها اثر آنژیوتانسین II را مستقیماً روی رگ‌های خونی مسدود می‌کنند. در محل گیرندهٔ رگ‌های خونی می‌چسبد و از باریک شدن آن‌ها جلوگیری می‌کند. این باعث کاهش فشارخون می‌شود.
برخی از نمونه‌ها عبارت‌اند از:
- کندسارتان (آتاکاند)
- eprosartan mesylate (Teveten)
- ایربسارتان (آواپرو)
- لوزارتان پتاسیم (کوزار)
- تلمیسارتان (میکاردیس)
- والزارتان (دیووان)
- مسدودکننده‌های کانال کلسیم
مسدودکننده‌های کانال کلسیم، ورود کلسیم به سلول‌های ماهیچهٔ صاف قلب و عروق خونی را محدود می‌کنند. این کار باعث می‌شود که قلب با هر ضربان با شدت کمتری بتپد و به رگ‌های خونی کمک می‌کند تا آرام شوند و فشارخون کاهش یابد.
نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از:
- آملودیپین بیسیلات (Norvasc، Lotrel)
- فلودیپین (پلندیل)
- دیلتیازم (کاردیزم)
- ایسرادیپین (DynaCirc، DynaCirc CR)
- وراپامیل هیدروکلراید (Calan SR، Covera-HS، Isoptin SR، Verelan)
مسدودکننده‌های آلفا 1
بدن شما هنگام تجربهٔ استرس انواع هورمون‌هایی به نام کاتکول‌آمین‌ها را تولید می‌کند. کاتکول‌آمین‌ها مانند نوراپی‌نفرین و اپی‌نفرین باعث می‌شوند که قلب تندتر و با نیروی بیشتری تپش کند. آن‌ها همچنین رگ‌های خونی را منقبض می‌کنند و فشارخون را افزایش می‌دهند.
ماهیچه‌های اطراف برخی از رگ‌های خونی گیرنده‌های آلفا 1 یا آلفا آدرنرژیک دارند. هنگامی که یک کاتکولامین به گیرنده آلفا-1 متصل می‌شود، عضله منقبض می‌شود، رگ خونی باریک می‌شود و فشارخون افزایش می‌یابد.
مسدودکننده‌های آلفا-1 به گیرنده‌های آلفا-1 متصل می‌شوند و از اتصال کاتکول‌آمین‌ها جلوگیری می کنند. این باعث می‌شود که رگ‌های خونی باریک نشوند، بنابراین خون می‌تواند آزادانه‌تر در رگ‌های خونی جریان یابد و فشارخون کاهش می‌یابد.
نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از:
- دوکسازوسین مزیلات (کاردورا)
- پرازوسین هیدروکلراید (مینی پرس)
- ترازوسین هیدروکلراید (Hytrin)
- آگونیست‌های گیرنده آلفا-2 (آگونیست‌های مرکزی)
هنگامی که یک گیرنده آلفا-2 فعال می‌شود، تولید نوراپی نفرین مسدود می‌شود. این مقدار نوراپی نفرین تولیدشده را کاهش می‌دهد. نوراپی نفرین کمتر به معنای انقباض کمتر رگ‌های خونی و کاهش فشارخون است.
ازآنجاکه آگونیست‌های گیرنده آلفا-2 می‌توانند در مغز و سیستم عصبی مرکزی کار کنند، به عنوان آگونیست مرکزی نیز شناخته می‌شوند. این باعث می‌شود که این داروها برای درمان طیف وسیعی از شرایط سلامتی فراتر از فشارخون بالا مفید باشند.
مثال‌ها عبارت‌اند از:
- متیل دوپا (آلدومت)
- کلونیدین هیدروکلراید (کاتاپرس)
- گوانابنز استات (Wytensin)
- گوانفاسین هیدروکلراید (Tenex)
وازودیلاتورها
وازودیلاتورها عضلات دیوارهٔ رگ‌های خونی، به‌ویژه شریان‌های کوچک را شل می‌کنند. این کار باعث گشادشدن رگ‌های خونی می‌شود و اجازه می‌دهد خون راحت‌تر در آن‌ها جریان یابد. در نتیجه فشارخون کاهش می‌یابد.
مثال‌ها عبارت‌اند از:
- هیدرالازین هیدروکلراید (آپرسولین)
- ماینوکسیدیل (Loniten)
برنامه‌های درمانی
درمان فشارخون بالا شامل مراقبت‌های مداوم و همچنین درمان‌های فردی است که برای موقعیت‌های خاص و گروه‌های سنی جوان‌تر طراحی شده‌است.
مراقبت‌های پزشکی مداوم
برای استفادهٔ حداکثری از درمان، انجام معاینات پزشکی منظم و آزمایش فشارخون ضروری است. معاینات منظم به پزشک شما این امکان را می‌دهد که روند درمان شما را بررسی کند و هر گونه اصلاحات لازم را در برنامهٔ درمانی شما انجام دهد.
اگر فشارخون شما شروع به افزایش مجدد کند، پزشک می‌تواند به‌سرعت پاسخ دهد. ویزیت پزشکان همچنین به شما فرصتی می‌دهد تا سؤالات خود را بپرسید و هرگونه نگرانی را مطرح کنید.
درمان برای شرایط خاص
ممکن است در شرایط خاصی مانند فشارخون مقاوم یا فشارخون ثانویه، گزینه‌های درمانی اضافی موردنیاز باشد.
فشارخون مقاوم به فشارخونی گفته می‌شود که پس از استفاده از حداقل سه نوع مختلف از داروهای فشارخون بالا باقی می‌ماند. فردی که فشارخون او با مصرف چهار نوع داروی مختلف کنترل می‌شود، مبتلا به فشارخون مقاوم در نظر گرفته می‌شود.
حتی چنین مواردی که درمان سختی دارند نیز اغلب می‌توانند با موفقیت مدیریت شوند. پزشک شما ممکن است دارو، دوز، ترکیب دارو یا تغییرات تهاجمی‌تر در شیوهٔ زندگی را تجویز کند.
فشارخون ثانویه فشارخون بالایی است که مستقیماً توسط بیماری‌ای دیگر یا عوارض جانبی دارو ایجاد می‌شود. زمانی که پزشکان علت اصلی را تشخیص داده و درمان می‌کنند، فشارخون اغلب به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد یا حتی به حالت عادی باز می‌گردد.
گزینه‌های درمانی برای کودکان و نوجوانان
اولین خط درمان برای کودکان و نوجوانان مبتلا به فشارخون بالا، سبک زندگی سالم است. این شامل:
- رژیم غذایی متعادل
- ورزش منظم
- کاهش وزن برای کسانی که اضافه‌وزن یا چاقی دارند
کودکان ممکن است در صورت لزوم از داروهای فشارخون مشابه بزرگسالان استفاده کنند. برای کودکان مبتلا به فشارخون ثانویه، فشارخون اغلب پس از درمان بیماری زمینه‌ای به حالت عادی باز می‌گردد.
سخن پایانی
درمان فشارخون بالا معمولاً شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی و دارو است. گاهی اوقات، تغییر سبک زندگی برای بازگشت فشارخون به سطح طبیعی کافی است. این تغییرات ممکن است شامل رژیم غذایی، ورزش و کاهش وزن باشد.
اگر فشارخون شما ادامه پیدا کرد، حتماً با پزشک مشورت کنید تا بتواند داروی مناسب را برای شما تجویز کند.
منبع: