مطالعه‌ای اخیر نشان داده‌است که افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، میکروب‌های متفاوتی در زبان خود نسبت به افراد بدون این بیماری دارند. این می‌تواند به روش‌های جدیدی برای آزمایش بیماری‌های قلبی منجر شود.
مطالعه‌ای در سال 2022 نشان داده‌است که بین میکروب‌های روی زبان و سلامت قلب ارتباط وجود دارد.
این اولین باری نیست که میکروب‌های زبان با سلامت فرد مرتبط می‌شوند: مطالعه‌ای قبلی نشان داد که میکروب‌های زبان زمانی که فرد مبتلا به سرطان پانکراس است، متفاوت می‌شود.
در مورد میکروب‌های زبان و اینکه چگونه می‌توانند به شناسایی بیماری‌های قلبی کمک کنند تحقیقات بیشتری موردنیاز است. بااین‌حال، ممکن است این تحقیق بتواند به استفاده از میکروب‌های زبان به‌عنوان یک روش آزمایشی آسان و غیرتهاجمی برای سلامت قلب منجر شود.
چگونه ممکن است زبان، خطر ابتلا به بیماری قلبی را نشان دهد؟
تحقیقات زیادی در مورد ارتباط بین سلامت دهان و قلب انجام شده‌است. می‌دانیم که بیماری شدید لثه می‌تواند به قلب آسیب برساند. مطالعهٔ اخیر به ارتباط بین زبان و قلب پرداخت.
این مطالعه از اصول تکنیکی به نام تشخیص زبان استفاده کرد که در طب سنتی چینی استفاده می‌شود. این مطالعه زبان افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب (CHF) را با زبان افراد بدون این بیماری مقایسه کرد.
محققان دریافتند که شرکت‌کنندگان مبتلا به CHF نسبت به افرادی که این بیماری را ندارند، میکروب‌های متفاوتی روی پوشش زبان خود داشتند. افزون‌بر این، رنگ زبان افراد مبتلا به CHF قرمزتر از صورتی و همچنین دارای پوششی بود که بیشتر زرد بود تا سفید.
این یافته‌ها مشابه تحقیقات دیگری است که نشان می‌دهد افراد مبتلا به سرطان پانکراس، میکروب‌های زبان متفاوتی نسبت به افراد بدون سرطان دارند.
تحقیقات بیشتری در مورد ارتباط بین زبان و خطر بیماری قلبی موردنیاز است. یافته‌های فعلی به‌عنوان داده‌های تجربی درنظر گرفته می‌شوند. بااین‌حال، اگر مطالعات بیشتر به نتایجی مشابه برسد، آزمایش سلول‌های سطح زبان می‌تواند راهی سریع و غیرتهاجمی برای نظارت بر سلامت قلب در آینده باشد.
پزشکان به طور معمول از چه آزمایش‌هایی برای تشخیص بیماری قلبی استفاده می‌کنند؟
برای تشخیص بیماری‌های قلبی می‌توان از چندین آزمایش استفاده کرد. آزمایش‌های دقیقی که پزشک تجویز می‌کند به عواملی مانند علائم شما و بیماری‌هایی که ممکن است باعث آن‌ها شود بستگی دارد.
آزمایش‌هایی که ممکن است برای تشخیص بیماری قلبی نیاز داشته باشید عبارت‌اند از:
- اندازه‌گیری فشارخون: اندازه‌گیری فشارخون فشار رگ‌های قلب شما را هنگامی که عضلهٔ قلب منقبض می‌شود و خون را خارج می‌کند و زمانی که دوباره با خون پر می‌شود، ثبت می‌کند. ممکن است لازم باشد فشارخون خود را در طی چند روز در منزل اندازه‌گیری کنید.
- آزمایش خون: ممکن است برای به‌دست‌آوردن اطلاعات مهمی مانند سطح کلسترول، سطح تری‌گلیسیرید، تعداد گلبول‌های قرمز و سطح گلوکز، آزمایش خون دهید که به پزشکان در تشخیص کمک می‌کند.
- اکوکاردیوگرام: اکوکاردیوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از قلب استفاده می‌کند. این به پزشکان کمک می‌کند تا ببینند قلب چقدر خوب منقبض و آرام می‌شود و دریچه‌های قلب چقدر خوب کار می‌کنند.
- الکتروکاردیوگرام (ECG): نوار قلب آزمایشی است که می‌تواند فعالیت الکتریکی قلب را اندازه‌گیری و ثبت کند و به یافتن هرگونه ناهنجاری در ریتم یا ضربان قلب کمک می‌کند. این آزمایش را می‌توان در آزمایشگاه یا از طریق دستگاه کوچکی که می‌توانید برای ثبت ضربان قلب خود در طول روز ببندید، انجام دهید.
- تست استرس: تست استرس بر روی ضربان قلب هنگام فعالیت نظارت می‌کند. در طول آزمایش، شما به دستگاه ECG متصل خواهید شد. سپس از شما خواسته می‌شود که روی تردمیل راه بروید یا فعالیتی مشابه انجام دهید و نوار قلب واکنش قلب شما را ثبت می‌کند.
- تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI): ام‌آرآی تصاویری از قلب ایجاد می‌کند تا به پزشکان کمک کند رگ‌های خونی شما را بررسی کنند.
- اشعه ایکس قفسهٔ سینه: ایکس-ری قفسهٔ سینه تصاویری از قلب شما ایجاد می‌کند که می‌تواند به پزشکان در تشخیص کمک کند.
- کاتتریزاسیون قلبی: کاتتریزاسیون قلبی اطلاعات دقیقی در مورد میزان عملکرد عروق کرونر شما ارائه می‌دهد. در طول آزمایش، یک کاتتر در یک شریان قرار داده می‌شود و بادقت به شریان‌های کرونر شما هدایت می‌شود. یک رنگ تخصصی به داخل کاتتر تزریق می‌شود و تصاویر اشعهٔ ایکس گرفته می‌شود.
- اسکن تالیوم: اسکن تالیوم آزمایشی است که با تزریق یک مادهٔ رادیواکتیو تخصصی به نام تالیوم در ورید بازوی شما انجام می‌شود. سپس دوربینی کوچک مقدار تالیومی را که از طریق جریان خون و قلب حمل می‌شود اندازه‌گیری می‌کند. نواحی دارای انسداد یا جریان خون ضعیف به‌صورت نواحی تیره در اسکن ظاهر می‌شوند.
چهار علامت حملهٔ قلبی قریب‌الوقوع چیست؟
حملهٔ قلبی همیشه یک اورژانس پزشکی است. اگر هر یک از این علائم را دارید، مهم است که با ۱۱۵ یا خدمات اورژانس محلی تماس بگیرید. خودتان به بیمارستان رانندگی نکنید.
چهار علامت شایع حملهٔ قلبی قریب‌الوقوع عبارت‌اند از:
- درد و ناراحتی قفسهٔ سینه: این درد می‌تواند مانند فشار، پری یا فشردن در قفسهٔ سینه باشد.
- تنگی نفس: تنگی نفس ممکن است قبل از درد قفسهٔ سینه یا هم‌زمان با آن اتفاق بیفتد.
- درد در قسمت بالایی بدن: درد حملهٔ قلبی اغلب در فک، پشت، گردن و در یک یا هر دو بازو و شانه‌ها دیده می‌شود.
- سبکی سر: ممکن است احساس ضعف، سبکی سر، سرگیجه یا غش کنید.
هنگامی که حملهٔ قلبی رخ می‌دهد، ممکن است علائم دیگری را نیز تجربه کنید که شامل عرق سرد، خستگی، تپش قلب، حالت تهوع و استفراغ می‌شوند.
خلاصه
یک مطالعهٔ اخیر نشان داد که افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، میکروب‌های متفاوتی روی سطح زبان خود نسبت به افراد بدون این عارضه دارند. اگرچه تحقیقات بیشتری موردنیاز است، اما این ارتباط بین میکروب‌های زبان و سلامت قلب می‌تواند به روش‌های جدیدی برای آزمایش بیماری‌های قلبی منجر شود.
در حال حاضر، پزشکان با آزمایش‌هایی مانند اکوکاردیوگرام، نوار قلب، تست استرس، ام‌آرآی، اشعهٔ ایکس قفسهٔ سینه و آنژیوگرافی عروق کرونر، بیماری‌های قلبی را آزمایش می‌کنند.
علائم حملهٔ قلبی قریب‌الوقوع عبارت‌اند از:
- درد قفسهٔ سینه
- تنگی نفس
- سبکی سر
- دردی که از قسمت بالایی بدن به فک، گردن، پشت، شانه‌ها و بازوها گسترش می‌یابد.
حملهٔ قلبی یک اورژانس پزشکی است. اگر شما یا شخصی که می‌شناسید این علائم را تجربه می‌کنید، با ۱۱۵ تماس بگیرید.
منبع:
