انواع مختلف بیماری مادرزادی قلبی کدام‌اند؟
نقص مادرزادی قلب وضعیتی است که شما با آن متولد می‌شوید. انواع نقایص قلبی از نظر شدت متفاوت است، در برخی از آن‌ها، شما در کودکی به جراحی نیاز خواهید داشت، درحالی‌که برخی دیگر تا اواخر زندگی یا اصلاً نیازی به درمان ندارند.
نقایص مادرزادی قلب شایع‌ترین نوع نقص مادرزادی است. درحالی‌که نقص قلبی می‌تواند ترسناک به نظر برسد، همیشه جدی نیست و برخی خفیف هستند و هرگز نیازی به درمان ندارند.
بااین‌حال، برخی دیگر پیچیده هستند و می‌توانند به چندین جراحی و درمان‌های دیگر در طول سال‌ها نیاز داشته باشند. تشخیص زودهنگام نقایص قلبی به این معنی است که پزشکان می‌توانند این بیماری را درمان و مدیریت کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد برخی از انواع رایج بیماری‌های مادرزادی قلب، ادامهٔ مطلب را بخوانید.
نقص دیواره بین دهلیزی
نقص تیغهٔ بین دهلیزی (ASD) نقصی مادرزادی است که باعث ایجاد سوراخ در سپتوم می‌شود، دیواره‌ای که دو حفرهٔ فوقانی قلب را از هم جدا می‌کند.
همهٔ نوزادان با مقداری منفذ بین دهلیزها به دنیا می‌آیند که به آن سوراخ بیضی می‌گویند. این معمولاً به‌خودی‌خود بسته می‌شود، اما اگر نشد، ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.
نقص تیغهٔ بین دهلیزی متفاوت است؛ زیرا بزرگ‌تر است و به‌عنوان یک نقص مادرزادی درنظر گرفته می‌شود. این زمانی اتفاق می‌افتد که بافت بین دهلیزها درحالی‌که کودک در رحم است به طور کامل تشکیل نمی‌شود.
اگر نقص تیغهٔ بین دهلیزی با جراحی بسته شده باشد، بعید است که عوارض طولانی‌مدت یا نیاز به درمان مداوم داشته باشید.
نقص دیوارهٔ بین بطنی
نقص دیوارهٔ بین بطنی (VSD) سوراخی در دیواره است که بطن راست و چپ را از هم جدا می‌کند. این بدان معناست که قلب باید سخت‌تر کار کند و مایعات می‌توانند در ریه‌ها جمع شوند.
درحالی‌که سوراخ‌های کوچک‌تر می‌توانند به‌خودی‌خود بسته شوند، سوراخ‌های بزرگ‌تر برای ترمیم نیاز به جراحی دارند. چشم‌انداز معمولاً مثبت است و یک زندگی طولانی و فعال بسیار امکان‌پذیر است.
نقص سپتوم دهلیزی
داشتن نقص سپتال دهلیزی (AVSD) که به‌عنوان نقص کانال دهلیزی بطنی نیز شناخته می‌شود، ترکیبی از نقص تیغهٔ بین دهلیزی و نقص دیوارهٔ بین بطنی است. این بدان معناست که شما یک یا چند سوراخ بین دهلیزها و بطن‌ها (حفره‌های پایینی قلب) دارید.
بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، از هر 1859 نوزادی که هر سال در ایالات متحده متولد می‌شوند، 1 نفر دارای AVSD است.
زمانی اتفاق می‌افتد که خون غنی از اکسیژن با خونی که اکسیژن کمی دارد مخلوط شود، به این معنی که اندام‌های بدن خونی را دریافت می‌کنند که اکسیژن کافی ندارد. علائمی که باید به آن‌ها توجه کرد عبارت‌اند از ضربان قلب سریع، پوست مایل به آبی و مشکلات تنفسی.
معمولاً برای درمان AVSD و اطمینان از اینکه دریچه‌های آسیب‌دیده به طور طبیعی کار می‌کنند، جراحی لازم است.
کوآرکتاسیون آئورت
این زمانی اتفاق می‌افتد که آئورت، شریان بزرگی که قلب را ترک می‌کند، باریک می‌شود. می‌تواند جریان خون را کاهش دهد و باعث فشارخون بالا شود.
در موارد خفیف، ممکن است هیچ علامت واضحی وجود نداشته باشد و این وضعیت ممکن است برای سال‌ها ناشناخته بماند. بااین‌حال، موارد شدیدتر ممکن است ظرف یک هفته پس از تولد آشکار شوند.
در برخی موارد، آئورت بیشتر به سمت پایین باریک می‌شود، به این معنی که قسمت بالایی بدن به‌اندازه کافی خون اکسیژن دریافت می‌کند درحالی‌که قسمت پایینی بدن با کمبود مواجه می‌شود. این می‌تواند باعث شود که قسمت پایین‌تنه در نوزاد آبی‌رنگ باشد؛ اما قسمت بالایی بدن ظاهری معمولی داشته باشد.
گزینه‌های درمانی شامل جراحی برای ترمیم بخش باریک رگ خونی یا استفاده از کاتتر بالون برای گشاد کردن بخشی از آئورت است. جراح همچنین می‌تواند از کاتتر نیز برای قراردادن استنت استفاده کند که لوله‌ای کوچک است. این لوله عروق خونی را برای همیشه باز نگه می‌دارد.
سندرم قلب چپ هیپوپلاستیک
سندرم قلب چپ هیپوپلاستیک (HLHS) زمانی اتفاق می‌افتد که سمت چپ قلب کودک رشد نکرده باشد. این بسیار نادر است، از هر 3841 نوزادی که هر سال در ایالات متحده متولد می‌شوند، فقط 1 کودک را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
داروهایی برای تقویت عملکرد قلب، مدیریت فشارخون و کمک به دفع مایعات اضافی بدن ممکن است از دوران نوزادی شروع شود.
نوزادان مبتلا به این عارضه معمولاً یک طرح جراحی سه‌قسمتی دارند که طی چندین سال انجام می‌شود. که شامل موارد زیر است:
- روش نوروود: در این روش آئورت را به سمت راست قلب حرکت می‌دهند که قوی‌تر از سمت چپ است و به خون اجازه می‌دهد راحت‌تر مخلوط شود.
- روش شانت دوطرفه گلن: این روش خون را از بدن می‌گیرد و بطن راست را دور می‌زند، خون را مستقیماً به ریه‌ها می‌فرستد و فشار را از قلب خارج می‌کند.
- روش فونتان: این روش خون را مستقیماً به ریه‌ها می‌فرستد و از مخلوط‌شدن خون غیراکسیژنه با خون اکسیژن‌دار جلوگیری می‌کند.
پزشک شما همچنین ممکن است جراحی‌ها و داروهای اضافی را توصیه کند. در موارد ویژه پیچیده، کودکان ممکن است نیاز به پیوند قلب داشته باشند.
تترالوژی فالوت
تترالوژی فالوت شایع‌ترین نقص مادرزادی پیچیده است. این ترکیبی از چهار نقص مادرزادی قلبی است که شامل موارد زیر است:
- تنگی دریچهٔ ریوی: این دریچه به طور غیرعادی سفت است.
- نقص دیوارهٔ بین بطنی بزرگ: این می‌تواند فشارخون را در ریه‌ها افزایش دهد.
- نقص آئورت: به این معنی است که آئورت در مکان نامناسبی قرار دارد و در جریان خون سالم در قلب اختلال ایجاد می‌کند.
- هیپرتروفی بطن راست: این ضخیم‌شدن بطن راست است؛ زیرا بیش از حد سخت کار می‌کند.
نوزادان مبتلا به این بیماری می‌توانند برای اصلاح نقایص قلبی تحت عمل جراحی قرار گیرند. این به بسیاری از کودکان اجازه می‌دهد تا زندگی سالم و فعالی داشته باشند.
بازگشت غیرعادی کامل وریدی ریوی
بازگشت غیرعادی کامل وریدی ریوی (TAPVR) که به‌عنوان اتصال وریدی غیرعادی کامل (TAPVC) نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که در آن سیاهرگ‌هایی که خون را از ریه‌ها به قلب می‌آورند به‌درستی متصل نمی‌شوند. خون از سمت راست قلب پمپاژ می‌شود و به سمت راست برگشته و از سمت چپ رد نمی‌شود.
در نتیجه، در نوزاد خون اکسیژن‌دار کافی به تمام اندام‌ها، ماهیچه‌ها و سایر بافت‌ها نمی‌رسد. درمان معمولاً جراحی برای اصلاح نحوهٔ اتصال وریدها است.
آترزی سه لتی
نوزادی که با آترزی سه لتی متولد می‌شود، دریچه سه لتی ندارد. این دریچه جریان خون را از دهلیز راست به سمت بطن راست کنترل می‌کند.
اگر نوزادی به این عارضه مبتلا باشد، احتمالاً بلافاصله پس از تولد علائمی مانند دشواری تنفس و خستگی را خواهد داشت. معمولاً یک یا چند عمل جراحی برای ایجاد مسیری سالم برای جریان صحیح خون موردنیاز است.
دکسترو جابه‌جایی شریان‌های بزرگ
جابه‌جایی دکسترو شریان‌های بزرگ (d-TGA) به این معنی است که دو شریان اصلی حمل‌کنندهٔ خون از قلب (آئورت و شریان ریوی) تعویض می‌شوند. در نتیجه خون غنی از اکسیژن از قلب به ریه‌ها پمپاژ می‌شود. خون با اکسیژن کم دوباره به بدن گردش می‌کند.
متداول‌ترین درمان، عمل تعویض شریانی است. در طی این کار، جراح دو شریان را در موقعیت‌های صحیح خود حرکت می‌دهد و از جریان خون سالم به داخل و خارج قلب اطمینان حاصل می‌کند.
تنه شریانی
تنه شریانی یک نقص مادرزادی قلبی بسیار نادر است. زمانی اتفاق می‌افتد که شریان اصلی که قلب را ترک می‌کند، به‌جای جداشدن به آئورت و شریان ریوی، یک رگ باقی می‌ماند.
جراحی برای ایجاد دو شریان مجزا می‌تواند به بازیابی گردش خون کمک کند. بااین‌حال، ازآنجاکه یکی از آن شریان‌های جدید مصنوعی است و با رشد کودک رشد نمی‌کند، برای کمک به حفظ جریان خون سالم به ریه‌ها و بدن، اغلب به جراحی‌های بیشتری نیاز است.
سخن پایانی
بیشتر علل بیماری‌های مادرزادی قلبی ناشناخته هستند، اگرچه در برخی موارد، عوامل ارثی در آن نقش دارند.
صرف‌نظر از علت اصلی نقص مادرزادی قلب، مهم است که کودکان یک برنامهٔ تشخیص و درمان به‌موقع دریافت کنند. بیشتر نقایص مادرزادی خودبه‌خود از بین می‌روند، درحالی‌که نقص‌های پیچیده‌تر نیاز به جراحی دارند، آن‌ها در اقلیت هستند.
ممکن است جراحی‌ها و قرار ملاقات‌های زیادی با پزشک در پیش باشد، اما با پیشرفت تکنولوژی پزشکی و تخصص پزشک، احتمال زندگی طولانی و سالم برای یک فرد مبتلا به نقص مادرزادی قلب نیز افزایش می‌یابد.
منبع: