انقباضات زودرس بطن شایع است و معمولاً جای نگرانی ندارد. اما گاهی اوقات ممکن است لازم باشد به پزشک مراجعه کنید.
انقباض زودرس بطنی (PVC) ضربان قلب است که در قسمتی از قلب متفاوت از حد معمول شروع میشود. یک پیویسی (یا بسیاری از پی وی سیها) میتواند به شما این احساس را بدهد که قلبتان در داخل سینه شما بال میزند. PVC در هر سنی ممکن است برای شما اتفاق بیفتد.
پی وی سیها معمولاً چیزی برای نگرانی شما نیستند. آنها کاملاً رایج هستند. مطالعات مانیتور هولتر نشان میدهد که تا 75٪ از افراد منبع مطمئن PVC را بدون هیچ علامتی تجربه میکنند.
اما اگر علائم قابلتوجهی مانند احساس غش ایجاد کردند، با پزشک خود در مورد مداخلات و درمانهای سبک زندگی صحبت کنید.
به خواندن ادامه دهید تا در مورد PVC ها، عوامل خطر و درمان آنها بیشتر بدانید.
انقباضات زودرس بطنی چیست؟
سیگنالهای الکتریکی در قلب شما باعث میشود که ضربان منظمی داشته باشد. سیگنال معمولاً از گره سینوسی دهلیزی (SA یا گره سینوسی) شروع میشود. گره SA، دستهای از الیاف در قسمت بالای سمت راست قلب (یا دهلیز راست)، معمولاً یک تکانه میفرستد که به قلب شما میگوید ضربان داشته باشد.
اما هنگامی که فردی پیویسی دارد، قلب یک سیگنال الکتریکی از ناحیه دیگری از قلب دریافت میکند که به فیبرهای پورکنژ معروف است. این فیبرها در قسمت پایین قلب (بطن) قرار دارند. آنها معمولاً جایی هستند که سیگنالهای الکتریکی به بطنها میگویند که منقبض شوند.
اثر فیبرهای پورکنژ که باعث انقباض بطنها میشود، میتواند ضربان قلب بعدی را به تأخیر بیندازد. برای شما، ممکن است احساس کنید که قلب شما در حال بالزدن است یا گویی ضربان خود را ازدستداده است.
یک PVC ممکن است جدا شده باشد یا ممکن است چندین در یک ردیف رخ دهد. پزشکان سه یا چند PVC را پشتسرهم بهعنوان تاکیکاردی بطنی، آریتمی دیگر، تعریف میکنند. همچنین با افزایش سن فراوانی PVCها افزایش مییابد.
علائم PVC چیست؟
بیشتر مردم با PVC هرگز هیچ علامتی ندارند. اگرچه PVCها رایج هستند، اما اکثر مردم حتی تا زمانی که الکتروکاردیوگرام یا مانیتور هولتر آن را نشان ندهند، نمیدانند که آنها را دارند.
اگر علائمی دارید، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد قفسه سینه
- احساس سبکی سر
- افزایش اضطراب
- تنگی نفس
چه زمانی با پزشک صحبت کنیم
پی وی سیها معمولاً در جوانان جای نگرانی ندارند. اگر شما مسنتر هستید و یک بیماری قلبی زمینهای مانند بیماری قلبی دارید، ممکن است خطر عوارض را به همراه داشته باشد.
اگر احساس میکنید قلبتان تپش میزند یا مدام بال میزند، باید با پزشک تماس بگیرید. این امر بهویژه اگر احساس ضعف، سرگیجه یا بیماری قلبی شناخته شده داشته باشید، صادق است.
اگر PVC بر کیفیت زندگی شما تأثیر میگذارد یا شما را بسیار مضطرب میکند، با پزشک صحبت کنید. مداخلات متعدد میتواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
عوارض بالقوه PVC چیست؟
پی وی سیهای گاهبهگاه معمولاً برای شما یا سلامتی شما مشکلی ندارند. اما اگر تعداد زیادی خون پشتسرهم داشته باشید، ممکن است قلب شما بهاندازه کافی خون پمپاژ نکند و فشارخون شما کاهش یابد. این میتواند باعث ضعف و سرگیجه شما شود.
طبق گزارشی در سال 2017، داشتن بیش از 10000 و حداکثر 20000 PVC در روز میتواند عملکرد قلب شما را کاهش دهد. پزشکان از آن به عنوان کاردیومیوپاتی ناشی از PVC یاد میکنند. اگر PVC ها درمان شوند در اکثر بیماران برگشت پذیر است.
برخی از مطالعات میگویند که داشتن بیش از 1000 PVC در روز میتواند بطن چپ شما را در طی چندین سال ضعیف کند. این میتواند خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی گشاد شده را افزایش دهد که گاهی اوقات قلب بزرگ نامیده میشود.
اگر پزشک شما قبلاً بیماری قلبی را تشخیص داده باشد، PVCها میتوانند خطر مرگومیر یا خطر مرگ زودهنگام را افزایش دهند. با آنها در مورد چگونگی بهحداقلرساندن خطرات خود صحبت کنید.
قلب شما در روز چند بار میتپد؟
داشتن هزاران پیویسی در روز میتواند شما را در معرض خطر کاهش عملکرد قلب قرار دهد. برای قراردادن این اعداد در متن، قلب شما حدود 100000 بار در روز میتپد. داشتن 10000 PVC در روز به این معنی است که شما حدود 10٪ بار PVC دارید.
چگونه میتوانم PVC را متوقف کنم؟
اکثر متخصصان مراقبتهای بهداشتی درمان PVCs Trusted Source را توصیه نمیکنند مگر اینکه علائم قابلتوجهی برای شما ایجاد کنند. اگر علائمی در پیویسی خود دارید، پزشک ممکن است تغییرات سبک زندگی را توصیه کند یا داروهایی را تجویز کند که بروز PVC را کاهش میدهد. نمونههایی از داروها عبارتاند از:
- داروهای ضدآریتمی مانند آمیودارون و فلکائینید
- مسدودکنندههای بتا
- مسدودکنندههای کانال کلسیم
اگر این داروها علائم PVC شما را کنترل نکنند یا روزانه (هزاران) پیویسی زیاد داشته باشید، پزشک ممکن است ابلیشن کاتتر با فرکانس رادیویی را توصیه کند. متخصصی به نام الکتروفیزیولوژیست این روش را انجام میدهد.
در طول این عمل، پزشک یک کاتتر مخصوص را از طریق کشاله ران یا مچ دست به قلب شما میکشد. در آنجا، پزشک سعی میکند منبع سیگنالهای غیرمعمولی را که باعث ایجاد پیویسی شما میشوند، شناسایی کند. سپس آن ناحیه از بافت را از بین میبرند یا عمداً به آن آسیب میرسانند تا دیگر نتواند سیگنالهای نادرست را ارسال کند.
چه چیزی باعث PVC میشود؟
اکثر پزشکان دقیقاً نمیدانند چه چیزی باعث PVC میشود. اما برخی از عوامل میتوانند خطر ابتلا به PVC را افزایش دهند، از جمله:
- اضطراب
- کافئین بیش از حد
- سطوح نامنظم الکترولیت، بهویژه پتاسیم کم، منیزیم کم یا کلسیم بالا
- کمبود خواب
- استفاده از مقادیر زیاد الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی
برخی از شرایط پزشکی احتمالداشتن PVC را افزایش میدهد. اینها عبارتاند از:
- کمخونی
- بلوک شاخه بسته نرمافزاری
- کاردیومیوپاتی
- فشارخون بالا (فشارخون بالا)
- پرکاری تیروئید
- افتادگی دریچه میترال
- انفارکتوس میوکارد (سکته قلبی)
چگونه میتوانم خطر PVC را کاهش دهم؟
درحالیکه برخی از عوامل خطر برای PVC وجود دارد که نمیتوانید آنها را کنترل کنید، برخی از آنها وجود دارد که میتوانید. اگر پیویسی را تجربه میکنید، میتوانید تغییرات سبک زندگی زیر را امتحان کنید.
مصرف روزانه کافئین خود را کاهش دهید. تغییر به محصولات بدون کافئین را در نظر بگیرید یا با کاهش میزان مصرف، نیمی از کافئین و نیمه بدون کافئین را مخلوط کنید.
اقداماتی را برای کاهش استرس در زندگی خود انجام دهید. مثالها میتواند شامل 15 دقیقه در روز برای مدیتیشن، یادداشت روزانه، خواندن یا شرکت در فعالیت آرامشبخش دیگری باشد که از آن لذت میبرید.
بهاندازه کافی خوابیدن. داشتن زمان خواب منظم و خنک و تاریک نگهداشتن اتاقخواب میتواند به بهبود کیفیت خواب شما کمک کند.
از استفاده از موادی که خطر ابتلا به PVC را افزایش میدهند، مانند تنباکو و الکل خودداری کنید.
با پزشک در مورد اقدامات خاصی که میتوانید برای کاهش خطر انجام دهید صحبت کنید.
خلاصه
PVCها معمولاً دلیلی برای نگرانی نیستند. اگرچه غیرعادی است، اما برای افراد سالم یک تجربه غیرمعمول نیست.
شما میتوانید PVC را در هر سنی تهیه کنید. اما افراد مسن، بهویژه آنهایی که مشکلات قلبی دارند، در معرض خطر بیشتری برای عوارض هستند.
بهغیراز بالزدن یا پرش قلب، بعید است علائمی داشته باشید. اگر علائمی مانند احساس ضعف یا سرگیجه را تجربه کردید، ممکن است لازم باشد با پزشک مشورت کنید.
منبع: